powrót

Bożenna Biskupska - MENUMENT

Ośrodek Propagandy Sztuki

Wystawa Menument prezentuje ostatnie cykle prac autorki: Wytyczanie obrazu 01 i Przeganianie myśli. Obydwa cykle będą reprezentowane przede wszystkim pracami wideo: Wytyczanie obrazu 01. Zapis idei; Przeganianie myśli. Po co; Przeganianie myśli. Chaos – prac, które zostaną zaaranżowane w Łodzi w nowym przestrzennym kontekście. Miejska Galeria Sztuki, Ośrodek Propagandy Sztuki,Park im. H. Sienkiewicza, otwarcie: 04.03.2010, godz. 18.00. Wystawa czynna do 03 kwietnia 2010.

Do najważniejszych cykli prac Biskupskiej należą: Trwanie (1980-1982), Misterium czasu (1982-1984 – cykl 32 rzeźb, wykonanych z trocin, pakuł i sizalu, wiązanych za pomocą żywicy epoksydowej, zaprezentowanych na XLI Biennale Sztuki w Wenecji w 1984 roku), Płytowce, Non Omnis Moriar (1985), Klatka (1992-2010), Wytyczanie obrazu (1995-2010), Wytyczanie obrazu 01 (2002-2010), Przeganianie myśli (2007-2010).
Wystawa Menument prezentuje ostatnie cykle prac autorki: Wytyczanie obrazu 01 i Przeganianie myśli. Obydwa cykle będą reprezentowane przede wszystkim pracami wideo: Wytyczanie obrazu 01. Zapis idei; Przeganianie myśli. Po co; Przeganianie myśli. Chaos – prac, które zostaną zaaranżowane w Łodzi w nowym przestrzennym kontekście. Pokazane będą również: przygotowany specjalnie na wystawę, obszerny zapis na folii negatywowej rzeźby Wytyczanie obrazu 01, a także 2 płaskorzeźby z tego cyklu, wykonane w betonie i brązie oraz 7 płaskorzeźb z cyklu Wytyczanie obrazu/343.

Zdaniem autorki Menument ma być kolejnym etapem w pozbawieniu materialności systemu 01, ujawnieniem kolejnego zbioru Wytyczania obrazu. Na bazie 2 bloków z betonu i brązu o naprzemiennym układzie jednonogich na ekspozycji nastąpi rozbudowa systemu 01. Istnienie reszty instalacji będzie ledwie zauważalne, mgliste. Projekcja Zapisu idei będzie obrazować płynny charakter systemu 01, którego największa, a potencjalnie nieskończona realizacja przyjmie formę monumentalnego wydruku na folii negatywowej. Autorka chce oddać głos miejscu, zdefiniować je przy pomocy projekcji obrazu. Gest artystyczny ma być przy tym minimalny, ale znaczący. Artystka wykona tylko tyle, by ujawnić to, co konieczne, aby zaznaczyć, zasugerować. By to, co źródłowe – ścieżka Zapisu idei – mogła w przestrzeni galerii stać się przedmiotem doświadczenia. Zmianie postawy wobec przestrzeni będzie towarzyszyć także odmienna rola widza – z obserwatora, stanie się on tym, który doświadcza, uczestnikiem określonej sytuacji artystycznej.

Proces „wytyczania obrazu” jest dla Biskupskiej synonimem twórczości, wyzwaniem rzuconym czasowi. Figura „jednonogiego” – bohatera cyklu, staje się sygnaturą artystki. Artystka formuje je i odlewa w brązie pojedynczo, nazywając „przecinkami” tworzonymi pomiędzy pustymi polami (0), od czasu gdy zostały zgrupowane po 24 lub czasem po 25 na tle modułów z betonu i marmuru. Z daleka są jak enigmatyczny, graficzny rząd. Są jak zdania zapisane na stronach, czekające na odczytanie ich na nowo w czasie i w przestrzeni: horyzontalnie (kultura łacińska), wertykalnie (kultura Dalekiego Wschodu) i diagonalnie (sztuka). Mariusz Knorowski podkreśla, iż kadłubowy kształt „jednonogiego” wskazuje na jakieś okaleczenie, niedoskonałość postaci ludzkiej. Podparcie na jednej nodze, przeczy poczuciu równowagi, tym bardziej grozi mu potknięcie, czy upadek. Jego ekspresyjnie wygięty korpus przywodzi na myśl pasyjny wizerunek ukrzyżowanego, chociaż znak krzyża jest tu tylko hipotezą. Równie dobrze może być to wizerunek zmaltretowanego Hioba. Jednonodzy – mimo zewnętrznego podobieństwa – są istotami indywidualnymi, osamotnionymi wizerunkami swych indywidualnych historii.

Instalacje Przeganianie myśli. Chaos i Przeganianie myśli. Po co powstałe w trakcie rewitalizacji sanatorium w Sokołowsku – to rodzaj wizualno-akustycznego environment. Magdalena Wicherkiewicz w tekście do katalogu-obiektu z metalu, stanowiącego integralną część ekspozycji, napisała, iż film Przeganianie myśli to rytmiczna sekwencja obrazów przedstawiających pewną, nie do końca jasną i czytelną, sytuację architektoniczną. (...) Przeganianie myśli zdaje się dotyczyć tego, co irracjonalne i sprzeczne z zasadami logiki, klarownością i precyzją myślenia, ale co wnosi do doświadczenia bogactwo i niepowtarzalność.
Wicherkiewicz uważa, iż rysem charakterystycznym sztuki Bożenny Biskupskiej jest ciągłość poszukiwań: konsekwentne odkrywanie form, za pomocą których możliwe jest ujęcie, definiowanie dwóch istotnych pojęć – przestrzeni i czasu. Wznoszenie budowli możliwych. To także twórczość, której towarzyszy pytanie o formę, ujawniającą się w miejscu, gdzie styka się materia i myśl/gest artystyczny. Stabilny konkret łączy się z otwartą możliwością.

Bożenna Biskupska urodziła się w 1952 roku w Warszawie. Studiowała malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademii Sztuk Pięknych) w Poznaniu w latach 1970-1972 i w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w l. 1972-1976, gdzie uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. Tadeusza Dominika.
W 2004 roku powołała wspólnie z Zygmuntem Rytką Fundację Sztuki Współczesnej In Situ, która w 2007 roku otrzymała lokalizację w spalonym, neogotyckim sanatorium dra Hermanna Brehmera w Sokołowsku. Tam tworzone jest przez artystów wraz z zespołem Fundacji Laboratorium Kultury.
Twórczość w zakresie malarstwa, rzeźby, performance, instalacji, filmów wideo.