powrót

Teoria kuratora a praktyka artystyczna

Agnieszka Kulazińska

Głównym celem najnowszej wystawy „Technika rejestracji a plastyka fotografii” w Galerii FF było przeanalizowanie repertuaru form współczesnej fotografii. Galeria FF, ŁDK, Trauguuta 18. Wystawa potrwa do 27 czerwca 2007.

Głównym celem najnowszej wystawy „Technika rejestracji a plastyka fotografii” w Galerii FF było przeanalizowanie repertuaru form współczesnej fotografii. Taki zakres zagadnień sugerował już sam tytuł oraz tekst towarzyszący wystawie. Zgodnie z zamierzeniem organizatorów prezentacja miała analizować specyfikę języka współczesnej fotografii - medium bazującego na pojedynczym, nieruchomym kadrze. Po obejrzeniu wystawy nie można pozbyć się wrażenia, iż ta metaartystyczna narracja jest niekompletna.

W ramach wystawy „Technika rejestracji a plastyka fotografii”, będącej z założenia teoretycznym dyskursem pokazane zostały prace wykładowców warszawskiej ASP. Niestety ich dobór jest chaotyczny i w stosunku do zaproponowanego problemu zupełnie nieprzemyślany. Jaki aspekt zagadnienia pokazują plakaty Rosława Szaybo? Prace ciekawe, jednak niezwiązane z postawionym (niestety tylko w tytule) przez kuratora tematem.

Organizatorzy zaproponowaną problematykę potraktowali jednowymiarowo. Ekspozycję oparli na oczywistościach - z jednej strony mamy klasyczną fotografię z drugiej przełamywanie czystości języka – przybliżanie go do grafiki, malarstwa poprzez ingerencję w już wykonany kadr. Pominięty został aspekt świadomego wyboru przez artystę techniki rejestracji. Fotografia tradycyjna czy cyfrowa? Wybór ten niesie za sobą inne spektrum możliwości, inny język. Ciekawie byłoby porównać je w ramach jednej wystawy.

Prezentacja w Galerii FF nawet nie sygnalizowała wachlarza możliwości współczesnej fotografii. Pokazywała jedynie trzy możliwe strategie. Zdjęcia Prota Jarnuszkiewicza, Mariusza Gajewskiego, Magdaleny Chudzickiej i Aleksandra Błońskiego bazują na klasycznej, tradycyjnej rejestracji, w której artysta nie ingeruje w wykonane zdjęcie. Jego rola ogranicza się do wyboru fotografowanego podmiotu, sposobu kompozycji kadru i środków do jego transpozycji w nieruchomy obraz.

Czarno-białe pejzaże Prota Jarnuszkiewicza ewokują specyficzny klimat – tajemniczości, bajkowości, trwania poza czasem. Efekt ten uzyskany został dzięki zabiegowi wydłużenia czasu ekspozycji. Prace Jarnuszkiewicza w dobry sposób pokazują jak technika rejestracji wpływa na kreowanie przestrzeni w kadrze. Jako jedne z niewielu wpisują się w temat wystawy.
Fotografie Tomasza Myjaka i Katarzyny Stanny to bardziej malarskie poszukiwania, w których na pierwszy plan wysuwa się kolor, przestrzeń, kompozycja.

Prace Mariusza Dąbrowskiego bazują na strategii „recycling’u” obrazów. Artysta fotografuje, zawłaszcza fragmenty reklam, folderów, witryn sklepowych. Następnie podaje je obróbkom, wydobywając czysto plastyczne efekty. Szkoda, że na wystawie pokazano tylko dwie jego prace. Mała ilość i niewielki format nie dawał możliwości zapoznania się w pełni z techniką artysty.

Pomysł na wystawę „Technika rejestracji a plastyka fotografii” był ciekawy. Nie powstał jednak na bazie zgromadzonego materiału. Jego realizacja sprawia wrażenie dobudowywania teorii. Dziwnym zabiegiem było już tworzenie tego typu kuratorskiego projektu w oparciu tylko o jedno środowisko. Tkwi w tym pewna sprzeczność, analiza języka, budowanie całościowego ujęcia na niewielkim wycinku. Chyba, że kurator wyszedł z założenia, iż Warszawa jako stolica jest centrum polskiej fotografii, skupiającym najważniejsze nurty.

Prace prezentowane na wystawie nie były złe. Szkodliwym i niepotrzebnym było sugerowanie problemowego ujęcia tematu. „Technika rejestracji a plastyka fotografii” nie jest ani opowieścią o plastyce medium, ani o jego technicznych możliwościach, ani prezentacją twórców skupionych wokół warszawskiej ASP a jedynie nieprzemyślaną wystawą z ambitnym tytułem.

Zobacz info o wystawie na stronię galerii FF
Czytaj recenzję z wystawy Mariusza Dąbrowskiego w Galerii Wschodniej
Zobacz fotografie Prota Jarnuszkiewicza
Zobacz stronę Tomasza Myjaka