 |
 |
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
PARTNERZY 
|
|
|
|
WYSTAWA Wielka księga grafiki 2 połowy XX wieku The Great Book of Graphic Arts Wystawa „Wielka księga grafiki 2 połowy XX wieku” prezentuje prace 45 artystów z Polski, Włoch i Węgier. Jest ona częścią międzynarodowego projektu artystycznego „The Great Book of Graphic Arts”, organizowanego przez Akademię Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi, ArCuS – Arte e Cultura Sociale z Włoch oraz Laterna Magica Cultural Deposit Company z Węgier. Kolekcja prezentowana była dotychczas w Carpi we Włoszech oraz w Budapeszcie na Węgrzech. W październiku planowana jest finałowa wystawa w Brukseli. Wernisaż wystawy w Patio Centrum Sztuki odbędzie się w piątek, 9 lipca, o godz.14.00 w Galerii Biblioteka, ul Sterlinga 26. Grafika w Polsce jest dziedziną o silnych tradycjach. O jej początkach można mówić już w XV wieku, kiedy to podobnie jak w innych krajach wykorzystywana była do ilustracji książek. Korzenie współczesnych nurtów grafiki wywodzą się z początków XX wieku, z okresu Młodej Polski, gdzie ważną rolę odegrali artyści z Krakowa. Istotne miejsce w grafice polskiej odegrała również powstała w 1917 roku ekspresjonistyczna grupa Bunt, wywodząca się ze środowiska poznańskiego. Owe tradycje są kontynuowane, czemu sprzyja Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, organizowane od 1966 roku, wcześniej jako biennale. Również w Łodzi - mieście, którego korzenie artystyczne wywodzą się z konstruktywistycznych tradycji lat 20-tych organizowane jest Międzynarodowe Triennale Małych Form Grafiki, którego idea narodziła się w 1979 roku. Na Śląsku, w Katowicach od 1991 mają miejsce kolejne edycje Triennale Grafiki Polskiej. We wszystkich tych konkursach panuje dowolność wykorzystania zarówno tradycyjnych technik, takich jak drzeworyt, akwaforta, sucha igła, czy też stosunkowo młoda, bo upowszechniona na początku XX wieku litografia, jak i tych wynalezionych współcześnie, np. grafiki cyfrowej. Międzynarodowy charakter wspomnianych imprez spowodował, że mimo żelaznej kurtyny, w dziedzinie grafiki w Polsce panowały stosunkowo dobre warunki rozwoju oraz kontakt z tym, co w tej dziedzinie działo się poza granicami kraju. Oryginalnym zjawiskiem była „grafika zaangażowana” w sprawy polityczne. Wśród technik graficznych stosowanych do takich celów ważne miejsce zajmuje szablon, a podłożem nie koniecznie w tym wypadku musi być papier. W latach 80-tych polscy artyści i aktywiści zaangażowani w protesty przeciw komunistycznemu reżimowi stosowali graffiti z szablonu na ścianach budynków i w innych miejscach przestrzeni publicznej. Takie szablony – małe dziełka sztuki, np. Lenina z irokezem wykonywał Dariusz Paczkowski, a następnie były one kolportowane i powielane przez grupę zaangażowanych osób. W ostatniej dekadzie XX wieku coraz więcej twórców sięga po druk cyfrowy, projektując swoje grafiki na komputerze i wykorzystując możliwości jakie daje to medium. Stosunkowo szybko zareagowało na to zjawisko Biuro Wystaw Artystycznych w Rzeszowie, które powołało Biennale Sztuki Komputerowej adresowane do artystów polskich i zagranicznych. Jego pierwsza edycja miała miejsce w 1996 roku. Po roku 2000 pojawiło się więcej inicjatyw zbierających i podsumowujących dotychczasowe osiągnięcia w tym zakresie. Należą do nich m.in. Ogólnopolskie Biennale Miniatury Cyfrowej w Płocku oraz Międzynarodowe Biennale Grafiki Cyfrowej w Gdyni. Tradycje grafiki artystycznej są podtrzymywane i rozwijane w polskich ośrodkach akademickich. Akademie Sztuk Pięknych w Warszawie, Krakowie, Katowicach, Łodzi, Gdańsku, Poznaniu i Wrocławiu posiadają wydziały grafiki, na których studenci uczą się tradycyjnych technik graficznych. Coraz częściej tworząc nieużytkowe formy grafiki, sięgają po programy graficzne i wykorzystują komputer. Tendencja, która zaznacza się wyraźnie to intermedialność, łączenie różnych dziedzin sztuki dla wyrażenia pewnych treści. Artyści coraz rzadziej więc koncentrują się na jednej dziedzinie, np. grafice. Staje się ona integralną częścią całokształtu twórczości, który często rozciąga się na malarstwo, projektowanie, akcję artystyczną czy nowe media. W przygotowanym przez nas wyborze pokazaliśmy takich artystów, którzy traktują grafikę jako narzędzie wypowiedzi artystycznej, pole do eksperymentów formalnych, a nie jako sposób na zaprezentowanie swoich umiejętności warsztatowych. Zwróciliśmy uwagę na tych, którzy wymykają się tradycyjnym podziałom i mają odwagę swobodniej łączyć techniki lub też doświadczenia z innej dziedziny sztuki do grafiki przenosić. W związku z tym uczestnictwo w konkursach adresowanych do artystów-grafików nie jest dla nich priorytetem. Ich grafiki jednak to interesujące propozycje, cechujące się w wielu dużą lekkością, swobodą, szkicowością, a czasami także poczuciem humoru. Nawet te, które wykonane zostały w pracochłonnych technikach trawionych nie zatraciły świeżości pierwszego szkicu. tekst dotyczy kolekcji polskich grafik. ARTYŚCI BIORĄCY UDZIAŁ W WYSTAWIE:
|
