powrót

Człowiek w masce

Anna Leśniak

Maciej Jabłoński - Introspekcja. Muzeum Książki Artystycznej, Tymienieckiego 24 wernisaż 02.06 - 06.06., godz.19.

www.jablonski.wshe.lodz.pl
Maciej Jabłoński jako sylwetka twórcza nie jest łatwy do scharakteryzowania. Pierwszą trudność napotyka każdy, kto chciałby się dowiedzieć jaką dziedzinę sztuki uprawia Jabłoński. Patrząc na motyw przewodni jego twórczości - odlewy twarzy z papieru czerpanego, można by powiedzieć, że zajmuje się rzeźbą. W tym momencie jednak niejeden "prawdziwy" rzeźbiarz, tworzący dzieła z gipsu, brązu i marmuru, oburzy się na choćby nieśmiałą sugestię, że Jabłoński ma cokolwiek wspólnego z tą dziedziną sztuki. Może więc lepiej kojarzyć Maćka z działaniami akcjonistycznymi, kiedy bezczelnie nalepia naklejki hipermarket Łódź na drzewach, pomnikach i zabytkach lub stawia na stole w stołówce coś, co nie miało prawa się tam znaleźć i ukradkiem obserwuje reakcje ludzi. Jednak do charyzmatycznej osobowości, którą zazwyczaj posiadają happenerzy i performerzy zdecydowanie mu jeszcze daleko. Może więc Maciek jest projektantem? - ma w swoim dorobku artystycznym projekty stron internetowych i plakatów, a także książek. Jednak te ostatnie to książki artystyczne tworzone z kamieni i innych dziwnych przedmiotów.
Patrząc na prace prezentowane na wystawie można uznać, że Jabłoński zajmuje się grafiką. Ale tu znów przesadził, ponieważ wpadł na pomysł, że efekty, nad którymi pracuje się tygodniami w grafice warsztatowej, można uzyskać za pomocą kilku kliknięć myszką, nacisnąć przycisk "print" i gotowe. I rzeczywiście udało mu się. Prace wchodzące w skład ekspozycji Introspekcja to wielkoformatowe wydruki, łączące ze sobą cechy grafiki komputerowej i efekty typowe dla grafiki tradycyjnej. Autor obsesyjnie powtarza na nich swój autoportret, jakby nieustannie próbował odnaleźć siebie, zdjąć kolejną maskę, lecz jednocześnie nie wiedząc co się pod nią ukrywa.
To, co fascynuje Jabłońskiego, to bycie pomiędzy - pomiędzy dziedzinami sztuki, światem realnym i wirtualnym, tzw. wizerunkiem zewnętrznym człowieka i prawdziwym wnętrzem. Jabłoński najpierw wie co chce powiedzieć, a potem szuka dla tego najodpowiedniejszej formy artystycznej, która wspomaga, a nie ogranicza jego twórcze działania. Stąd też przybiera różne maski - grafika, rzeźbiarza, akcjonisty, lecz porzuca je, poszukując kolejnych możliwości twórczej ekspresji.