powrót

"Kamień i lawa" - Aneta Skibińska / Justyna Cieślik

Galeria Promocji Młodych

"Kamień i lawa - dwa sposoby na abstrakcję". Wernisaż malarstwa Anety Skibińskiej i Justyny Cieślik. Galeria Promocji Młodych, ul. Limanowskiego 166. Wernisaż 20 grudnia 2008, godz. 18.00. Wystawa czynna do 28 grudnia 2008.

W 1910 roku Wassily Kandinsky namalował pierwszą akwarelę abstrakcyjną. Od tego czasu minęło prawie 100 lat, a abstrakcja wciąż cieszy się popularnością wśród młodych artystów. Nadal fascynuje ich magia linii, plamy, zmysłowość materii malarskiej, która może żyć własnym życiem, wyrażać własną ekspresję, a nie odzwierciedlać kształty i przedmioty znane nam z rzeczywistości. Abstrakcja może być geometryczna lub organiczna, chłodna lub gorąca; raz ważny jest gest, ekspresja i żywioł, innym razem koncepcja, medytacja, logiczny porządek i kontemplacja rzeczywistości.

Te dwa sposoby myślenia o obrazie abstrakcyjnym prezentuje twórczość Anety Skibińskiej i Justyny Cieślik. W płótnach obu artystek widać inspirację naturą, pejzażem, jednak artystki wyrażają w swoich obrazach odmienne aspekty rzeczywistości.

Anetę Skibińską interesuje to, co stałe. Patrząc na jej prace nasuwają się skojarzenia z symboliką czterech żywiołów. Żywiołem Skibińskiej jest Ziemia. Prace Justyny Cieślik to Ogień i Powietrze. Anetę Skibińską fascynuje struktura kamieni, minerałów, a także drewna, miedzi i innych bogactw Ziemi. Różnorodność ich faktur, niuanse kolorystyczne stają się dla artystki inspiracją do powstania wielkoformatowych płócien. Rozciągnięte w poziomie nasuwają skojarzenia z abstrakcją pejzażową. W stonowanych w kolorystyce i wyważonych obrazach Skibińskiej panuje chłodny spokój. Gdy jednak wczujemy się w ich klimat, okaże się, że zastygłe w bezruchu formy wyrażają ciszę przed burzą…

W obrazach Justyny Cieślik materia malarska ulega ciągłym przeobrażeniom. Jest płynna. Obrazy są zapisem chwili, wrażenia, ulotnego zjawiska. W wypadku Justyny Cieślik liczy się gest, ekspresja, kontrastowe zestawienia barwne, spontaniczność. Źródeł takiego myślenia należy szukać w abstrakcyjnym ekspresjonizmie, w obrazach Marka Rothko. Artystka maluje warstwami, na rozmytych plamach połyskują mocne, zdecydowane refleksy barwne.

Twórczość obu artystek można określić mianem abstrakcji pejzażowej. Mimo podobnych inspiracji – pejzaż, natura; podobnych założeń – sztuka abstrakcyjna, twórczość Anety Skibińskiej i Justyny Cieślik, to dwa różne sposoby myślenia o abstrakcji, o możliwościach plamy i kreski oraz faktury malarskiej, uwolnionych od obowiązku naśladowania rzeczywistości. To refleksja o dwóch odmiennych stanach materii, obrazy dwóch temperamentów.

Początki twórczości obu artystek związane są z Akademią Sztuk Pięknych w Łodzi. Aneta Skibińska, absolwentka, dyplom uzyskała w na wydziale Tkaniny i Ubioru. Studiowała malarstwo w pracowni prof. Marka Czajkowskiego. Justyna Cieślik jest magistrem Teatrologii oraz studentką 4 roku Wydziału Edukacji Wizualnej. Malarstwo studiuje w pracowni prof. Włodzimierza Stelmaszczyka.