powrót

Premiera długo oczekiwanego najnowszego projektu Efki Potockiej "Clone System". Autorka sama go zaprezentuje, a także opowie o swoich wcześniejszych projektach.

Patio Centrum Sztuki

Ewa Potocka tworzy w oparciu o współczesne medium: netart, multimedia. Przez szereg lat działała pod pseudonimem efka_s. Jest autorką i głównodowodzącą serwisem internetowym grzenda.pl Jej projekty nacechowane ironią i dowcipem, powstają w wyniku obserwacji absurdów rzeczywistości. Twórczość Efki, kwalifikowana do sztuki feministycznej, jest niepowtarzalnym przykładem, działalności suwerennej artystki z dużym poczuciem humoru i odwagą. Ostatni przymiot Efki sprawia, że jej twórczość bywa także określana mianem kontrowersyjnej. Zapraszamy do PATIO Centrum Sztuki do Galerii Biblioteka 26 lutego (piątek) o godz. 17.00, ul. Sterlinga 26. Wystawa czynna do 19 marca.

Projekt Clone System odpowiada na potrzeby internauty, takie jak chęć posiadania wielu tożsamości i rozszerzać możliwości kreowania tożsamości sensu stricte. Jest to serwis społecznościowy i aspołeczny jednocześnie.

W Clone Systemie, dzięki prostym w obsłudze narzędziom do można modyfikować i tworzyć swój wizerunek. Jest to zwykle najtrudniejsza rzecz do zmiany, a ta z kolei jest symbolem narodzin w wirtualnym świecie.
Przewrotnie w Clone System awatara można zbudować z różnych fragmentów zdjęć realnych osób. Postać taka sprawia wrażenie prawdziwej, ale to wizerunek osoby nieistniejące, więc bez praw autorskich i innych zakazujących używania tego wizerunku.

Dodatkowo można także wprowadzać pobranych części wyglądu innych osób do swojego zdjęcia.
System anektuje wszystkie dotychczasowe zdobycze internetu, takie jak tworzenie siatki znajomych, możliwość tworzenia opisów i komunikacji pomiędzy klonami, pozostawiania komentarzy, tworzenia komunikatów wizualnych, galerii zdjęć itd.

Stworzone tożsamości aktywne w serwisie, zdobywające wirtualną sławę można też między sobą wymieniać.

Treść projektu tworzą użytkownicy. Pozostawione wstępnie w bazie danych elementy sfotografowanych przeze mnie osób nie są liczbą skończoną. Podobnie jak do swoich galerii, również i do wspólnej bazy danych użytkownicy mogą dosyłać swoje propozycje. Stworzony w ten sposób bank można zasilać różnymi elementami swojej twarzy, sylwetki. Wysyłając zdjęcie użytkownik wskazuje, który z elementów mamy wykorzystać do powszechnego użytku (nos, usta, oczy itd.).

Clone System wraz z publikacją w internecie zaczyna się, a dopiero wraz z interakcją, używaniem go przez odbiorców  stanie się. Na pewno w procesie wypełniania go treścią przez użytkowników może zmienić swój charakter. Zawieszony w środowisku komunikacyjnym jest pretekstem do dyskusji o wirtualnej tożsamości, a także narzędziem do jej kreowania, transformacji i multiplikacji. Jest narzędziem do integracji rozdzielonych aspektów tożsamości, realności i fantazji.Pozbawiony tradycyjnych estetycznych wartości, nie estetyzujący i nieestetyczny  jest koncepcją, grą z przekazem, informacją, komunikatem.
Jest interfejsem. Jest hipertekstualną strukturą otwartą na współtworzenie.
Można przewidzieć jedynie ograniczenia techniczne, przeszkadzające mu w realizacji, lub narzucające styl kreacji. Ale te jednak można usuwać w miarę zauważania takich potrzeb. Jest więc kłącze, które zakończenia nie ma i z założenia mieć nie będzie.

Poza Clone System autorka zaprezentuje starsze projekty, jak kultowe już "Antykoncepcja Game", "Suwerenność Kartezji" czy "Casting na Nowego Tatę".