powrót

PODSKURART - Sebastian Kularski i Maciej Olekszy

Galeria Promocji Młodych

Galeria Promocji Młodych zaprasza na otwarcie projektu PODSCURART czyli konfrontacja Kularski-Olekszy, wernisaż 11.03.2010, godz. 19.

Zatarcie/utrata realności prowadzi do pewnego rodzaju marazmu, letargu…zatopieni w obojętności dnia codziennego udajemy życie a podskórnie czujemy tętniącą chęć zmian. Najpierw szukamy ich w nas samych, swoim ciele, umyśle czy postępkach. Odkrywamy mapę działań, która ma nas prowadzić. Pierwszą odkrytą/nieodkrytą planetą jest nasze ciało, które krąży wokół niezidentyfikowanych obiektów Ziemi i Kosmosu.

Do różowawej, cienkiej membrany jaką jest ludzka skóra, ciało odwołuje się twórczość Macieja Olekszego. Embrionalne, makabryczne formy stworzone przez artystę to ludzkie ciała. Rozmywające się elementy tylko niekiedy dają złapać/uchwycić naszemu wzrokowi realną postać. Ale to wciąż tylko postać, zarys sylwetki. Te akwarele są niczym nieodgadnione testy psychologiczne, w których nasze oko szuka siebie. Niezrozumiałe zaprzeczenie dzieł Olekszego to obrazy Sebastiana Kularskiego. Bohaterowie popkultury, ikony naszych czasów, „mrówki” wielkich miast. Takimi się zdają być prace ułożone niczym cykle – „Świętych”, „Znanych i lubianych” czy „Mrówki”. Kolor w obrazach Kularskiego tak energetyczny, miękko kładziony, doskonale jest widoczny w wizerunku „Merlin Monroe” oraz wyobrażeniu Chrystusa z gorejącym sercem.

Owe „pawie” barwy tak bajkowe i inne doskonale się wpisują w dzisiejsze świata widzenie. Artysta w dalszych cyklach ukazuje „mrówki” wielkich miast czyli położenie człowieka pozostawionego samemu sobie mimo bycia wśród innych ludzi. Tu już nie a jasnych, delikatnych „kolorków”, bo czerń naszej duszy może oddać tylko czerń dzieła. Małe formy, ciepło opatulone w materiałowe ramy tworzą całość. Rama trzyma dzieło, stanowi widoczny akcent prac i stawia kropkę nad i. Mieszanka Olekszy – Kularski daje nam ogląd na dzisiejszy świat, jego odbioru i życia w nim. To taki podskórny mechanizm, który ma nas alarmować. Wszystko, co inne niezrozumiałe jest zakorzenione gdzieś pod skórą w głębi nas ale my tego nie chcemy widzieć; zauważyli to dwaj artyści – czy trafnie?
tekst: Tomasz Holak
kurator: Bartłomiej Jarmoliński