 |
 |
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
PARTNERZY 
|
|
|
|
Dominika Truszczyńska – „12 mgnień nieskończoności” Galeria FF Wernisaż: 09.01.2009 godz. 18-20, ul. Traugutta 18
Dominika Truszczyńska „Wystawa składa się z dwunastu długich light-boksów, przedstawiających coś, co od razu skojarzyło mi się z terminem „linie świata”. To zapis wydarzeń uzyskany przez swobodne przesuwanie filmu w aparacie. Zazwyczaj to rzeczywiście jakieś jedno wydarzenie, rozejrzenie się po okolicy, które czasem ma wyraźny początek i koniec, a niekiedy jest zupełnie rozmyte w czasoprzestrzeni. W czasoprzestrzeni właśnie, bo tym różnią się te zdjęcia od klasycznych panoram, że „odbywają się” w czterech wymiarach. Fragmenty nachodzą na siebie, powracają, czasem następuje skok gdzieś dalej, w inny punkt na mapie i odleglejszy w czasie. Również zastosowane light-boksy różnią się od będących w powszechnym użyciu tym, że mają modułową konstrukcję i uwidacznia się (w określonym przez artystkę rytmie) tylko ich fragment. Dotychczas ciemny kadr nagle ukazuje zupełnie nową grę znaczeń, pojawia się niewidoczna w mroku postać, spojrzenie, barwa czy faktura, a cały fragment zyskuje nową ważność. To właśnie te zapamiętane chwile, te, których przyswojenie zajęło nam być może nieco więcej czasu niż zakładana z góry sekunda (przecież mózg komputera wzorowany jest na naszym!), i które dłużej niż sekunda pozostają w jakimś zakamarku świadomości. Takie, które ze względu na ich emocjonalność, piękno, zaskoczenie – przeżywamy intensywniej, jako coś prawdziwszego, ważniejszego, istniejącego „bardziej”. Pomiędzy tymi momentami iluminacji (dosłownie i w przenośni) znajdują się „czarne dziury” – jak mówi Dominika: „Może wcale nie takie czarne i nie puste, a pełne przyswajania, trawienia przeżycia, jak – między posiłkami – kiedy to organizm właśnie naprawdę się odżywia”. (fragment tekstu Klary Kopcińskiej do katalogu z wystawy w Galerii FF)
|
