 |
 |
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
PARTNERZY 
|
|
| Tu znajdziecie artykuły o architekturze Łodzi, szczególnie tej nieznanej i zapomnianej, która niestety znika i niszczeje, zaniedbana przez właścicicieli i użytkowników. Fotografujemy i dokumentujemy to, co jeszcze z niej zostało, może znikająca z realnej przestrzeni zabytkowa Łódź znajdzie swoje miejsce chociaż w wirtualnej rzeczywistości. Niestety my tylko tyle jesteśmy w stanie dla niej zrobić. Zapraszamy do współpracy przy redakcji tego działu historyków architektury, architektów, konserwatorów a także wszystkich, którzy chcą napisać coś ineresującego o zabytkach Łodzi.
|
Radosław Wijata Towarzystwo Akcyjne I. K. Poznańskiego w 1900 roku zatrudniało już 6225 robotników,
natomiast Towarzystwo Akcyjne K. Scheiblera odpowiednio - 7784 osób.
Przed wybuchem I wojny światowej Poznański zatrudniał już 7000 robotników.W tym czasie
powstały również budynki mieszkalne dla pracowników, zatrudnionych w zakładach Poznańskiego,
tzw. domy familijne, po drugiej stronie ulicy Ogrodowej nr 24, 26 i 28.
Były one w bliskim sąsiedztwie fabryki. Fabrykę bowiem zlokalizowano po przeciwnej stronie ulicy Ogrodowej. |
Radosław Wijata Łódź to miasto szczególne. Nie ma w Polsce aglomeracji o podobnej
genezie i historii. To ośrodek, który dzięki intensywnemu rozwojowi
przemysłu, głównie bawełnianego w bardzo krótkim czasie, zaledwie
kilkudziesięciu lat XIX wieku zmienił się z niedużej osady rolnej
w znaczną metropolię. W niemal nie zmienionym kształcie zachował
się zabytkowy układ urbanistyczny. |
Radosław Wijata Geneza Placu Wolności sięga XIX wieku. 18 IX 1820 roku weszła w życie decyzja
Namiestnika o utworzeniu w centrum Królestwa Polskiego kilkunastu miast fabrycznych,
do których awansowała również Łódź. Romuald Rembieliński (będąc w 1820 r. w Łodzi)
nakazał w niedługim czasie wytyczyć granice nowego osiedla sukienniczego na kulminacji
lokalnego wzniesienia. Osiedle miało otrzymać nazwę Nowe Miasto. W nim miał powstać Nowy Rynek
- współcześnie Plac Wolności1 . Główne prace przy wytaczaniu Nowego Miasta przeprowadzono
w latach 1821-1823. Powstało ono w odległości około 500 m na południe od Starego Miasta.
Nowe Miasto zostało rozplanowane zgodnie z zasadami urbanistyki okresu klasycyzmu.
Preferował on układy osiowe i symetryczne. |
Radosław Wijata W XIX wieku Łódź była tyglem wielokulturowym, zamieszkałym przez kilka narodowości,
które wznosiły charakterystyczne dla swoich wyznań budynki sakralne. Było ich niemało.
Na obiekty te składały się głównie świątynie rzymskokatolickie ludności polskiej,
ewangelickie ludności niemieckiej, synagogi żydowskie oraz cerkwie prawosławne. |
Ewa Kruk Dość dramatyczne okoliczności towarzyszyły powstaniu jednej z łódzkich kamienic przy ul, Andrzeja Struga 3, będącej siedzibą Drugiego Łódzkiego Towarzystwa Pożyczkowo Oszczędnościowego. |
|
Ewa Kruk |
|
Andrzej Jankowski Łódź w powszechnej świadomości uchodzi za miasto secesyjne. Jest to jeden ze stereotypów związanych z miastem, ponieważ wśród dawnych domów i kamienic przeważają budynki eklektyczne. A co z secesją? Otóż secesja była stylem krótkotrwałym. Ewa Kruk |